1 Ekim 2016 Cumartesi
HAKK ARAYIŞIYLA YANAN BİR GÖNÜL SULTANI SOMUNCU BABA...
Ne zaman bir Gönül Sultanı'nın huzuruna varsam Hz.Mevlana'ya ait çok güzel bir söz gelir aklıma
"Ölümümüzden sonra mezarımızı yerde aramayınız, Bizim mezarımız Âriflerin gönüllerindedir."
İşte bu yüzdendir ki, Hakk aşıkları, gönül erleri yüzyıllardır Âriflerin gönüllerinde yeniden can bulurlar, onların sırrına ermekse her kula nasip olmayacak kadar özel ve güzeldir...
...
Ömrünü son nefesine kadar Hakk yolunda Allah ve Resula hizmet aşkıyla yaşamış böylesine mühim insanları anlatmak ne kadar güç olsa da, yinede gelecek nesillere örnek olacak ibretlik hikayelerini dile getirmek gerektiğini düşünüyorum.... Nice sırlı yaşam öyküleri birçoğumuzun hayatına ışık olmayı beklemektedir belkide...
....
ŞEYH HAMİDİ VELİ HZ.LERİNIN HAKKI ARAYIŞI
Somuncu Baba Miladi 1331 tarihinde Kayseri’nin Akçakaya köyünde doğmuştur. 24. kuşaktan Peygamber Efendimiz'in (s.a.v) torunudur...
Kendisinde bir arayış, gönlünde durulmayan bir neşe ve coşku halî hasıl olur. Onu ilahi aşkın neşesine ulaştıracak olan Hakk aşığını aramak düşüncesi tüm benliğini esir alır... İşte böyle başlar "Aşkın Sırrını" arama yolculuğu Şeyh Hamidi Veli hz.leri'nin...
Bilge kişiliği olan Şeyh Hamid-i Veli Hazretleri, ilim alanındaki çalışmalarını Şam, Tebriz ve Erdebil’de sürdürür. Alaaddin Erdebili’den ve Bayezid-i Bistami’nin ruhaniyetinden manevi terbiye alır.
...
Tasavvuf yolunda üstün derecelere kavuşunca Hocası Alâeddîn-i Erdebîlî, birgün O'na “Artık bizden öğrendiğin ilmi, Allahü teâlânın dînini, insanlara öğretmek üzere Anadolu’ya gitmelisin” diye buyurur.
...
Hocasından aldığı icazetle önce Kayseriye daha sonrasında Bursa'ya gelen Şeyh Hamidi Veli hz.leri, burada çok sırlı bir yaşam öyküsünün derin izlerini bırakmıştır... Bugün bile fırınını ziyaret edenlerin duyduğu o ekmek kokusu, gönül ateşinde pişmiş somunlarından bizlere küçük bir armağan mıdır acaba?
SOMUNCU BABA İSMİ NEREDEN GELİYOR
...
Şeyh Hamidi Veli hz.leri Bursa'ya geldiğinde, Molla Fenârî Mahallesinde, Ali Paşa Çınarı civarında iki gözlü bir fırın yaptırır. Fırınına merkebiyle dağdan odun getirir, onunla ekmekleri pişirirdi. Ekmek küfesini sırtına alarak; “Somun! Mü’minler somun!” diye söyler, geçimini bu yolla sağlardı. Halk, bu fırıncıya “Somuncu Baba” der ve onun pişirdiği ekmeğin lezzetine doyamazlardı. Somuncu Baba ekmek satmaya başlayınca, herkes peşinden koşar, ekmeğini kapışırlardı.
Ekmekleri bu kadar sevilen bu kişiyi Bursa'da farkeden bir kişi daha olur elbet...
EMİR SULTAN HZ.LERİNİN SOMUNCU BABAYLA TANIŞMASI
...
Somuncu Baba, birgün fırına ekmeklerini sürer. Pişmesini beklerken, yanına Pâdişâh Yıldırım Bâyezîd Hân’ın dâmâdı Seyyid Emîr Sultan hz.leri gelir. Elinde bir çömlek vardır.
Emîr Sultan hz.leri, elindeki yemek çömleğini Somuncu Baba’ya verip, içindekinin pişirilmesini rica eder. Somuncu Baba, kabı alıp fırının ağzından içeri sürmek istediyse de, bir türlü yapamaz. Bir daha dener, yine olmayınca, Emîr Sultan’a döner ve “Anladım ki bu çömleği fırına sen süreceksin!” der
Emîr Sultan; “Peki” diyerek çömleği alır ve fırının gözünden içeri rahatlıkla sürer. Fakat fırında hiç ateş yoktur. Somuncu Baba fırının ağzını kapattıktan sonra; “Birazdan pişer bekleyiniz” buyurur. Bir müddet bekledikten sonra kapağını açar. Fırında hiç ateş olmadığı hâlde yemeğin piştiğini gören Emîr Sultan, Somuncu Baba’nın büyük velîlerden olduğunu anlar. Orada tasavvuf üzerinde bir miktar sohbet ederek dost olurlar...
...
ULUCAMİ'NİN AÇILIŞINDAN SONRA BURSA'YA VEDA EDER
....
UluCâminin inşaası bittikten sonra, bir Cum’a günü açılış merasimi yapılacağı ilân edilir. Yıldırım Bâyezîd Hân, câminin açılış hutbesini okumak üzere Emîr Sultan’a vazîfe verdiğinde, Emîr Sultan
“Sultânım! Zamanın büyük âlimi burada iken, bizim hutbe okumamız uygun değildir. Bu câmi-i şerîfin açılış hutbesini okumaya lâyık olan zât şu kimsedir” diyerek, Somuncu Baba’yı gösterir.
“Şöhret âfettir” hadîs-i şerîfini bildiği için, bundan titizlikle kaçınan Somuncu Baba, Pâdişâhın emri üzerine minbere doğru yürür. Cemâat hayret ederek bu konuşmaları dinliyor, Somuncu Baba’nın hutbesini merakla bekliyorlardı.
Minbere çıkan Somuncu Baba, öyle bir hutbe irâd eder ki, o zamana kadar Bursalılar öyle bir hutbeyi hiç işitmemişlerdir. Bursalılar, ancak bundan sonra Somuncu Baba’nın büyüklüğünü anlar.
Fâtiha sûresinin, yirmi ana ilim üzerine yedi türlü tefsîrini yapar. Nice hikmetli sözler beyân eyler ki, herkes hayretinden şaşırıp kalır.
Cum’a namazından sonra bütün cemâat, Somuncu Baba’nın elini öpmek, duâsını almak ister. Cemâatin bu arzusunu kıramayan Hâmid-i Velî hazretleri, kapıda durur. Ulu Câmi’in üç kapısından çıkan herkes “Ben Somuncu Baba’nın elini öpmekle şereflendim” der.
Somuncu Baba, yine kerâmet göstererek, Allahü teâlânın izniyle her üç kapıda da aynı ânda bulunarak cemâate elini öptürmüştür.
...
BURSA'DA DUAÇINAR İSMİ NEREDEN GELİYOR
...
Somuncu Baba, durumunun anlaşılması üzerine “Sırrımız faş oldu, herkes tarafından anlaşıldı” diyerek, Bursa’dan gitmek ister.
Bir sabah erkenden Gavas Paşa Medresesi’nden birkaç talebeyi yanına alarak yola çıkar.
Somuncu Baba’nın Bursa’yı terketmekte olduğunu işiten Molla Fenârî, koşarak bir çınarın yanında arkasından yetişir. Bu ilmi deryanın gitmeyip Bursa’da kalması için çok yalvarır, ricalarda bulunur ise de kabûl ettiremez.
Sonunda, Bursalılara duâ etmesini ister.
Somuncu Baba, bu çınarın yanında Bursa’ya dönerek
"Ey Bursa, feyizli, bereketli bir şehir olasın ve her daim yeşil olarak kalasın" diye duâ eder ve vedâlaşarak ayrılır.
İşte Bursa’da bu çınarın bulunduğu bölgeye “Duâ çınarı” denilir.
ÖNCE AKSARAY SONRA DARENDE'YE UZANAN YAŞAMI
Bursa’dan ayrılan Somuncu Baba, bugünkü Aksaray iline gelir. Burada İslâmiyeti yaymak, Allahü teâlânın emir ve yasaklarını bildirmek için uğraşır. Hem zâhirî, hem de bâtınî ilmi ile Aksaraylıların gönüllerinde erişilmesi güç olan mümtaz bir mevkiye erişir. Daha sonrasında Malatya Darende'ye geçer. Miladi 1412 yılında ise Emri-Hak vuku bulur ve Somuncu Baba ömrü boyunca Hakk arayışıyla yanıp tutustugu Rabbine kavuşur.
Cenaze namazını kendi yetiştirdiği talebesi Hacı Bayram-ı Veli hz.leri kıldırır.
BURSAYA BIRAKTIĞI MİRAS, ZİYARETÇİLERIYLE HALA BAŞTACI OLMAYA DEVAM EDİYOR...
...
İşte Bursa Molla Fenari mahallesindeki Somuncu Baba fırını o günden bu yana önemli bir kültür mirası olarak muhafaza edilmektedir. Yüzyıllardır Somuncu Baba’nın manevi makamı kabul edilerek ziyaret edilmektedir...
Somuncu Baba’nın çilehânesini ve türbesini ziyâret edenler, rûhâniyetinden fevkalâde feyz ve bereketlere kavuştuklarını söylemişlerdir.
...
Somuncu Baba, son nefesine kadar Hakk'ın ümit ve korkulu kapısında kul olmuş, Allah ve Resulune hizmet aşkıyla dolu kalbi, İlahi aşkın ateşiyle can bulmuş bir gönül Sultanıdır.
...
Bursa'da ki manevi makamını birgün mutlaka ziyaret edin derim...
Kimbilir belki, Onun Hakk arayışıyla yaktıgı gönül ateşinde pişirdiği somunlarının kokusu sizde duyarsınız...
...
Somuncu Baba Şeyh Hamidi Veli hz.leri'nin en sevdiğim şiiri. ..
...
Şol gün ki mîzân kurula,
Hak huzûrunda durula,
Hizmetçi nâra sürüle,
Yâ Rab n’ola hâlim benim?
Hâmidî’nin gözü yaşı,
Doldurur dağ ile taşı,
Bilmem nidem garîb başı,
Yâ Rab n’ola hâlim benim